Öğretmenlik, sadece iş gücü ile değil duygu ve düşünceler ile yapılması gereken
ve tamamen bir yaşam tarzı haline getirilmesi gereken bir meslektir. Bu nedenle
bu mesleğe yönelmeyi düşünen adayların, kendi yeteneklerini ve kişisel
özelliklerini gözden geçirerek doğru adım attıklarından emin olmaları
gerekmektedir Çünkü gelecek nesillerin
nitelikli yetiştirilmesi, onlara emek veren öğretmenlerinin niteliği ile yakından
ilgilidir. Bu bağlamda öğretmenlik, insan kişiliğini şekillendiren, bilimselliği ve
sanatkârlığı bir araya getiren bir meslek olarak tanımlanabilir
Bireyler, bir mesleğin eğitimini seçtikleri andan itibaren, bu meslekle ilgili
olarak beklentiler geliştirirler. Öğrenci iken oluşan bu beklentilerinin,
mesleklerine başladıkları ilk zamanlardaki morallerine etkisi büyüktür. Bu
açıdan bir öğretmenin mesleğinde başarılı olması ve mesleğinden tatmin olması
için, mesleğinin gereklerine inanması önemli bir şarttır. Ayrıca öğretmenlerin mesleklerine yönelik sahip oldukları özyeterlik algıları ve tutumları, öğrencilerin bilişsel ve duyuşsal alandaki becerileri üzerinde önemli etkiye sahiptir (Akay ve Boz, 2011).
Özyeterlik, bireyin neyi nasıl yapabildiği hakkındaki kanıları veya olası
durumlar ile başa çıkabilmek için gerekli olan eylemleri ne kadar iyi
yapabildiklerine ilişkin inançları olarak tanımlanmaktadır (Bandura, 1977).
Özyeterlik algısı, kişilerin duygularını, düşüncelerini, motivasyon ve
davranışlarını belirler. Bu nedenle kişilerin o anki mesleki performanslarından,
gözleme dayalı deneyimlerinden ve gösterdikleri psikolojik tepkilerden
özyeterlikleri hakkında bilgi sağlanabilir
Öğretmen özyeterliği ise zor davranış biçimi sergileyen ve öğrenmeye
güdülenmemiş öğrenciler dâhilinde bile olsa istendik öğrenme sonuçlarına
ulaşabilmeye dair inanç olarak tanımlanmaktadır Öğretmenlerin mesleklerini etkili bir şekilde gerçekleştirebilmeleri, onların kendileri hakkındaki yetenekleri ve başarabileceklerine olan inançları ile doğrudan ilişkilidir. Özyeterlik algısı yüksek olan öğretmenler, yeniliklere daha açık olup (Guskey, 1988) sınıftaki zamanının çoğunluğunu akademik öğrenme amaçlı kullanabilir ve öğrencilere gerekli yardımı sağlayabilir Özyeterliği yüksek özel eğitim öğretmenleri ise, özel gereksinimli öğrencilerinin eğitimsel ve diğer anlamdaki ihtiyaçlarını sınıf içerisinde karşılayabilir ve sınıftaki durumu kontrol altında tutabilir
Öğretmenlik mesleğini uygulayacak olan bireylerin bu mesleğin gerekliliklerini
daha etkili biçimde yerine getirebilmelerinin ve karşılaştıkları sorunların
üstesinden gelebilmelerinin ön koşullarından biri de mesleğe yönelik
tutumlarının olumlu olmasıdır. Nitekim, bir mesleğe yönelik olarak geliştirilen
tutum, bireyin o meslekteki başarısının önemli belirleyicilerinden biri olarak görülmektedir. Öğretmen adayları mesleklerine yönelik olumlu tutumlar geliştirirse, öğretmen olduklarında görevlerini eksiksiz yerine getirebilir, öğrencilerini daha kolay
motive edebilir, zamanı etkili kullanabilir ve yeniliklere açık olabilir.
Özel Eğitim 